Ambystoma tigrinum/mavortium – Tijgersalamander

Kenmerken

De tijgersalamander is een van de grootste landsalamanders en kan een lengte van ruim 30 cm. bereiken. De kleur varieert sterk. De basiskleur varieert van bruin tot zwart. De tijgersalamander heeft altijd een arabesque tekening in de kleuren lichtbruin, groen of beige. Hij heeft een grote kop met kleine, uitpuilende ogen, A. tigrinum is nauw verwant aan A. mexicanum, de Axolotl en kan er als deze larvale vorm uitzien. Deze larven kunnen uitgroeien tot de reusachtige afmetingen van 40 centimeter.

Onderscheidingskenmerken

Het is behoorlijk moeilijk om de verschillende soorten Ambystoma uit elkaar te houden. Bovendien kunnen ze onderling vermenigvuldigen en zijn de daaruit voortvloeiende tussenvormen ook in het wild te vinden. De natie-brede verspreiding van “Waterdogs” in de VS heeft in grote mate bijgedragen tot een ongecontroleerde vermenging van de soorten. Als “Waterdogs” zijn ten onrechte larven van A. tigrinum opgenomen en in grote aantallen verzameld als levend aas verkocht. Dit aas wist vaak genoeg van de haak te ontsnappen en kon zich zo over andere wateren verspreiden.
De ondersoorten:

De voormalige ondersoort A. tigrinum tigrinum is onlangs tot het hoofdsoort A. tigrinum, de Oost-tijgersalamander verheven. De voormalige ondersoort A. tigrinum mavortium is eveneens tot hoofdsoort verheven (West Tiger Salamander) en omvat de volgende ondersoorten:

• A. mav. marvortium
• A. mav. diaboli
• A. mav. melanostictum
• A. mav. nebulosum
• A. mav. stebbinsi

Verspreiding

A. tigrinum komt in grote delen van Noord-Amerika voor. Lokaal is de soort zeer talrijk. De verspreiding strekt van Noord-Mexico tot Zuid-Canada. In de bergen van de Appalachen en de Rocky Mountains komt hij niet voor, in de Sierra Nevada vestigde hij zich op een geïsoleerde plek.

Leefomgeving

De tijgersalamander komt zowel voor op vlaktes, alsook in het hooggebergte tot 3300 m. Hij leeft op weiden, braakliggende stukken land, onder struiken, maar ook in schaduwrijke bossen (ook bossen met naaldbomen). In elk geval leeft hij in drassige of zeer vochtige gebieden met aanwezigheid van poelen. Hier leeft hij bij voorkeur onder het oppervlak. Hij graaft zelf tunnels in de zachte bodem, maar gebruikt ook ondergrondse gangen van andere kleine dieren.

Voedsel

De tijgersalamander eet wormen en allerlei insecten, maar ook kleine muizen en kikkers of zelfs andere salamanders staan op het menu.

Voortplanting

Vanwege het enorme verspreidingsgebied van de soort lopen de gegevens over de voortplantingsperiode sterk uiteen. Afhankelijk van de lokale omstandigheden, planten de dieren zich van maart tot laat in de zomer voort. Aan de paring gaan hevige regenbuien vooraf, die wateren (bijvoorbeeld in Stream-Pools) doen stijgen. Maar ook andere, kleine, visvrije wateren worden gebruikt voor de voortplanting. Drie dagen na het paren zetten de vrouwtjes zo’n 1400 eieren in klompjes aan planten vast. Het grote aantal larven vermindert al snel, alleen al omdat zij zeer kannibalistisch zijn. De maximale leeftijd die de salamanders die in vrijheid leven kunnen bereiken, is 25 jaar.

Het houden van tijgersalamanders in een terrarium

De volwassen, grote exemplaren moeten in grote bakken worden gehouden. Aangezien tijgersalamanders houden van veel graven, moet de bodemstructuur redelijk fijn zijn zodanig het gemakkelijk doorgespit kan worden. De tijgersalamanders geven de voorkeur aan een zeer vochtige omgeving, maar er moeten ook drogere plaatsen aanwezig zijn.

Voortplanting in het terrarium

Voortplanting in het terrarium kan alleen succesvol zijn, bij een hoge waterspiegel. Kortom, in gevangenschap plant dit zeer wijdverspreide dier zeer zelden succesvol voort. Het grootste succes wordt geboekt wanneer de dieren in een groot buitenterrarium zitten, waar de regenval voor een natuurlijke stijging van het waterniveau kan zorgen.

Vertaald door: “Morna” Marianna Zelichenko
Bron: Guenter SCHULTSCHIK, van de voormalige site Salamanderland.at