Neurergus kaiseri – Luristan beeksalamander

Beschrijving

Neurergus kaiseri is de kleinste onder de Neurergus soorten, met een volwassen lengte van 10-14 cm. Sparreboom ea. (1999) geeft een beschrijving van de kleur van deze soort als “uniek en rijk aan contrast, met een mozaïek van zwarte en witte vlakken en een oranje-rode dorsale streep, benen en buik.”

Het geslacht kan worden gedifferentieerd door de anatomie van de cloaca, waarbij de man een vergrote, ronde cloaca heeft, en de vrouw een langere buisvormige cloaca. Deze verschillen zijn echter alleen duidelijk zichtbaar tijdens de paartijd.

De morfologie van de schedel en wervels tonen niet alleen significante verschillen tussen N. kaiseri en N. strauchii, maar ook een grote gelijkenis tussen N. kaiseri en Triturus alpestris. Uit evolutionaire analyse op basis van DNA blijkt dat de 4 Neurergus soorten monofyletisch zijn (een enkele lijn), en hun naaste verwanten zijn de Triturus en Euproctus familie.

Natuurlijk verspreidingsgebied en Habitat

N. kaiseri komt voor in Luristan, een provincie in Iran, op een hoogte van 750-1200 m (2400-4000 m). In tegenstelling tot de andere Neurergus soorten, die koude klimaten en bergbeken bewonen, komt N. kaiseri uit een warm en droog klimaat. Ze reproduceren in de winter tijdens periodes van regen, gevolgd door lange periodes van warm en droog weer wanneer de dieren een zomerrust houden. Er wordt geschat dat er water aanwezig is in hun habitat gedurende 3 maanden van het jaar of minder. In tegenstelling tot de andere Neurergus soorten, Is N, kaiseri tijdens het voorjaar waargenomen in vijvers en poelen, naast stromen. Hun natuurlijke habitat is echter nog niet goed onderzocht.

Bescherming

Vanaf 2005 staat N.kaiseri op de IUCN Rode lijst als kritisch bedreigd, de mate van voorkomen is minder dan 100 km², het gebied van de bezetting is minder dan 10 km², de populaties zijn sterk gefragmenteerd en er is een voortdurende daling van de omvang en de kwaliteit van de habitat , alsook een daling van het aantal volwassen exemplaren als gevolg van wegvangen voor de illegale handel. Men gaat ervan uit dat er minder dan 1000 exemplaren in het wild voorkomen.

Door de status waarin deze dieren zich bevinden is het belangrijk dat er nu veel in gevangenschap wordt gekweekt en dat we zo de verleiding om wildvang dieren te kopen kunnen stoppen. Wij hopen dat dit caresheet zal helpen bij het opzetten van stabiele kweekgroepen.

Gedrag en geschiedenis in gevangenschap

N. kaiseri heeft de reputatie van een schuwe, schichtige soort te zijn. De beweging op het land lijkt meer op die van hagedissen dan op die van salamanders. Wanneer de dieren aquatiel leven verandert hun gedrag en komen ze in sommige gevallen zelfs bedelen om voedsel. De wild gevangen volwassenen zijn over het algemeen meer verlegen dan hun tegenhangers die in gevangenschap gekweekt zijn. In het algemeen zijn de dieren het meest actief wanneer het donker is.

De eerste bekende gehouden exemplaren van N. kaiseri werden uit veldstudies meegebracht naar Europa in 1970 door vader en zoon Schmidtler. In de vroege jaren 1990, bracht Schultschik en Steinfartz enkele paren naar Europa, waarvan sommige afstammelingen nog steeds springlevend zijn. In de afgelopen jaren (2005-2008) is de illegale import van N. kaiseri uit het wild enorm gestegen. Gezien de bedreigde status van de soort, is het waarschijnlijk dat deze wildvang ernstige gevolgen heeft voor de populaties in het wild. Veel van deze wild gevangen dieren zijn binnen een korte tijd na aankoop overleden aan infecties.

Huisvesting

De huisvesting voor N. kaiseri is vergelijkbaar met die van andere tussen land en water migrerende salamanders. Wanneer aquatisch gehouden kiezen de meeste houders voor een grote semi-aquatische setup met veel rotsen en platte stenen, zowel boven als onder water. Het water mag 20-30 cm diep zijn. Het is onduidelijk of deze dieren snel stromend water in hun habitat hebben, dus het filter moet niet meer dan een lichte beweging in het water teweegbrengen.

Voor perioden van terrestrische huisvesting kiezen de meeste houders voor een vrij droge ondergrond. De ruimte moet worden ingericht met veel gestapelde stenen of schors. Opstellingen voor deze soorten hoeven niet overdreven beneveld te worden en overtollig vocht kan schadelijk zijn. Het wordt aanbevolen dat men beneveld aan slechts een kan van de bak, zodat er een gradatie in vochtigheidsgraad ontstaat. Een ondiep waterschaaltje biedt verzekering tegen uitdroging.

Temperaturen van tussen de 15-25 °C zijn geschikt, hoewel deze soort temperaturen kan tolereren tot 30 °C houden we ze beter eronder. Tijdens de winter worden terrestrische dieren wel eens gehouden tot dichtbij het vriespunt zonder enig nadelig effect, maar dit wordt niet aanbevolen vanwege het risico van bevriezing. Een koude (5-10 °C) terrestrische periode in de late herfst en het begin van de winter lijkt de trigger tot paargedrag.

Voeding

Terrestrische volwassenen en jongeren worden gevoed met kleine regenwormen (hele of gehakte), wasmotlarven, grote fruitvliegen, pinkymaden, tropische pissebedden en krekels van de juiste grootte. Wanneer aquatische, kunnen ze worden gevoederd met het gebruikelijke assortiment voedsel zoals regenwormen, levend / ingevroren bloedwormen, enz. Het zijn over het algemeen geen kieskeurige eters.

Kweken

Een koude winter periode is van essentieel belang voor de kweek. De exacte temperatuur en de lengte van de tijd die nodig is als trigger voor de kweek is niet bekend. Hoewel het oorspronkelijke habitat van N. kaiseri over het algemeen warmer is dan dat van de andere Neurergus soorten worden de meeste successen bereikt onder omstandigheden vrijwel identiek aan die welke worden gebruikt voor N. strauchii. Sparreboom ea. (1999) rapporteerden paargedrag na een winter koeling bij 17 ° C en het aquatiel brengen van de dieren in februari. Bogaerts meldt dat hij niet in staat was te kweken onder deze omstandigheden, de vrouwen waren paarklaar maar de mannen vertoonden geen paargedrag. Betere resultaten werden bereikt toen de dieren werden gehouden onder de 10 °C voor een paar weken. Alan Cann heeft kweeksucces met een winter periode op 8-15 °C. De meeste houders houden de dieren in een plaats waar zij daglicht of kunstlicht in de bak krijgen,dat bootst de natuurlijke fotoperiode na.

Paargedrag lijkt sterk op die van Triturus soorten. Het mannetje gaat met z’n staart wapperen en zich recht tegenover het vrouwtje plaatsen. Het mannetje zet dan een spermatofoor af en leidt het vrouwtje er naartoe, het vrouwtje zal de spermatofoor met haar cloaca oppikken indien zij ontvankelijk is.

N. kaiseri eieren zijn groter dan de eieren van andere Neurergus soorten. In de natuur worden de eieren afgezet op o.a. stenen, rotsen en planten.

Verzorging van eieren, larven en juvenielen

De eieren kunnen het best bij de ouders worden weggehaald om de kans op predatie te voorkomen. De opkweek van de larven is vergelijkbaar met die van Triturus soorten. Ze zijn niet kannibalistisch, metamorfose gebeurd rond 4.5 tot 5.5 cm en voordat de kieuwen verdwenen zijn, kan men reeds de witte vlekken en oranje buik waarnemen. Het is belangrijk te voeden met watervlooien, beekvlokreeftjes of andere schaaldiertjes waardoor de larven hun typische oranje-rode kleur krijgen na metamorfose.

Jonge dieren zijn over het algemeen robuust en sterk, met een zeer goede eetlust. Ze kunnen zeer snel groeien, hun omvang kan verdubbelen in slecht enkele maanden tijd. In gevangenschap zijn de dieren na 2-3 jaar geslachtsrijp.

Referenties

Caudata Culture: N. kaiseri caresheet (directe vertaling)

Bogaerts, Serge. Persoonlijke communicatie.

Cann, Alan. Persoonlijke communicatie.

Global Amphibians: Neurergus kaiseri. http://www.globalamphibians.org/servlet/GAA?searchName=Neurergus + kaiseri

Rastegar-Pouyani, Nasrullah (2003). FrogLog 56: ecologie en het behoud van het Genus Neurergus in de Zagros Mountains, West-Iran. Afnemende populaties amfibieën Task Force. http://www.open.ac.uk/daptf/froglog/FROGLOG-56-2.html

Schultschik, G en Steinfartz, S. (1996) Ergebnisse einer herpetologischen Exkursion in den Iran (Resultaten van een herpetological excursie naar Iran). Herpetozoa 9:91-95.

Sparreboom, Man, Steinfartz, S, en Schulschik, G (2000) paargedrag van Neurergus. Amphibia-Reptilia 21: 1-11.

Steinfartz, S, Hwang, UW, Tautz, D, Oz, M, en Veith, M (2002) Moleculaire fylogenie van de salamandrid geslacht Neurergus: bewijs voor een intrageneric switch van reproductieve biologie. Amphibia-Reptilia 23: 419-431.

AmphibiaWeb pagina Neurergus kaiseri.

© 2008 Caudata Culture. Geplaatst februari 2008. Medewerkers: Mark Aartse-Tuyn, Serge Bogaerts, Alan Cann, Coen Deurloo en Morg. Samengesteld door Jennifer Macke.